غار تار تنيد و كبوترى در همان محل آشيان ساخت و بر روى تخم‌هاى خود نشست، تعقيب‌كنندگان با ديدن اين منظره مطمئن شدند كه پيامبر 6 داخل غار نيست، لذا از همان راهى كه آمده بودند، به مكّه بازگشتند و پيامبر 6 با خيال راحت به طرف مدينه حركت كرد.

وقتى رسول خدا 6 به مدينه رسيد، مردم يثرب نام شهر خود را به (مدينة النبى) تغيير دادند و استقبال شايانى از آن حضرت به عمل آوردند، اوّلين اقدام پيامبر، ساختن مسجد بود، كه به همّت مردم يثرب (مسجد قبا)، اوّلين مسجد در اسلام تأسيس شد، با استقرار پيامبر 6 در مدينه مسلمانان باقى مانده در مكّه نيز پس از پشت سر گذاشتن دشواريهاى بسيار به رهبرى على 7 به سوى مدينه هجرت نمودند و مدينه به پايگاه مسلمانان مبدّل شد، پيامبر 6 به قصد الفت بخشيدن قلبهاى مؤمنان مهاجر و مؤمنان و انصار اهل مدينه ميان ايشان دو به دو عقد اخوّت و برادرى منعقد فرمود و خود نيز با على 7 پيمان برادرى بست، به اين ترتيب مسلمانان اهل مدينه از جان و دل به يارى مؤمنان مهاجر شتافتند و هر خانواده اهل مدينه يك خانواده اهل مكّه را مانند خويشاوند خود در خانه خويش پناه داد و همه در كنار هم با برادرى و حسن معاشرت بسر بردند.

مردم مدينه گذشته از مسلمانان (طائفه اوس، طائفه خزرج، مهاجران) و بعضى منافقان شامل گروه يهود نيز بودند كه آنها مال و سلاح و امكانات فراوانى در اختيار داشتند و پيامبر 6 پس از ورود به مدينه قرار دادهاى سياسى و نظامى با ايشان منعقد فرمود كه دستاورد آن زندگى مسالمت آميز و دفاع مشترك از شهر مدينه و مردم آن بود.

ليكن كفّار و مشركين مكّه بيكار ننشستند و از هر فرصتى براى ضربه زدن به مسلمين استفاده مى‌كردند، آنها نامه‌هاى تهديد آميزى به مسلمانان مهاجر مى‌نوشتند و از آنها مى‌خواستند كه خود را تسليم كرده و به مكّه باز گردند! از طرف ديگر مجددا طرح محاصره اقتصادى را پياده كردند و مدينه را در محاصره قرار دادند و كاروانهاى تجارى را از داد و ستد با مسلمانان مدينه باز مى‌داشتند و همين امر در نهايت به جنگ بدر منتهى شد.

پيامبر 6 براى مقابله با محاصره اقتصادى طرح مقابله به مثل را ايجاد نمود،