جمله من كنت مولاه بتوضيحى كه داديم دلالت بر اين دارد كه هر كس را من نسبت باو از خودش اولى و احقم و همين معنا را بحكم جمله على مولاه براى على ثابت كرده است على را نسبت بمؤمنان از خودشان اولى و احق قرار داده و اين عين وجوب اطاعت على و مقام امامت است چنانچه نخست گفتيم باز براى روشن‌تر شدن موضوع ميگوئيم اگر مقصود پيغمبر از على مولاه اين نباشد كه على بر هر كس از خودش اولى و احق است بايد در جمله من كنت مولاه كه راجع بخود پيغمبر است مقصود اين نباشد كه پيغمبر بر هر كس از خودش اولى است و اگر مقصود ديگرى در زير اين جمله قرار دهيم چنانچه پيش گفتيم لازم آيد كه اين سخن پريشان و فاسد و بى‌انتظام و بى‌معنا باشد و كلامى باشد كه فرزانه و خردمند آن را ادا نكرده باشد و هيچ مسلمانى نتواند زير بار آن رود و بدان چه گفتيم ثابت شد كه مفاد گفته پيغمبر آيا من نسبت بشما از خود شما اولى و احق نيستم اينست كه حق اطاعت بر آنها دارد و بايد معنى جمله دنبال آن كه هر كس را من مولا هستم على مولى است اين باشد كه بر هر كس من حق اطاعت دارم على هم حق اطاعت دارد زيرا كه آن مفاد فعلى مولاه ميباشد و اين مطلب واضح است- حمد خدا را بر توفيق و هدايت او.