پرداخته و مقدمه را باين جملات ختم كرده:

«داعى خلود دولت لا يزالى ابن سيد محمّد الحسنى محمّد على عفى عنهما بالنبى و الولى با كمال قصور و ناقابلى از اينكه بخدمت اين طبقه منسوب بود، نظر عنايت خسروانه از ايشانش محسوب فرمود و به ترجمه رساله اعتقادات ابن بابويه و شرح شيخ مفيد بر آن رحمة اللَّه عليهما مامور ساخت. اكنون اين گلبرگ چمن امتثال كه تر و تازه از شبنم عرق انفعال است اگر چه بى‌رنگ و بو است از گلشن طاعت فرمان او است اميد كه دست گلچين چمن التفات از آن نرنجد و چنانچه از بركات اقبال والا است در جيب و دامن گنجد.» و در آخر رساله اين عبارات را آورده و كتاب را بپايان رسانده «اين مجلد مسوده اصل و اصل مسوده است كه حسب الامر اعلى مترجم قلم زد خامه عبوديت علامه نموده، مستدعى اصلاح مواقع خطا ميباشد. شهر صفر المظفر هزار و دويست و چهل و الحمد للَّه رب العالمين و صلى اللَّه على محمّد و آله اجمعين.» شخصى كه شايد كتابدار محمّد ولى ميرزا است. در پشت ورق اول اين نسخه اين عبارت را نوشته و مترجم را منسوب بقلعه كهنه دانسته:

«رساله شريفه اعتقادات ابن بابويه قمى عليه الرحمه كه حسب الاشاره سركار اشرف والا جناب علامى ميرزا محمّد على قلعه كهنه بترجمه آن پرداخته، در شهور سنه هزار و دويست و چهل و تعارف نموده است و از كتب مستملكى سركارى گرديده است تحريرا شهر شوال 1241» رساله ديگر كه نسخه دوم اين مجموعه است ترجمه شرح مفيد است بآن كتاب. با دلالت بعضى قراين و امارات كه در نسخه حاضر موجود است و با اشارتى كه ميرزا محمّد على بن سيد محمّد حسنى مترجم رساله اعتقادات ابن بابويه در ديباچه ترجمه‌اش كرده ميتوان بقياس و گمان گفت كه اين رساله نيز از مترجم رساله اعتقادات ابن بابويه است «ميرزا محمّد على پسر سيد محمّد حسنى».

اين رساله را شخصى كه ابو القاسم نام دارد در سال هزار و دويست و چهل و دو هجرى قمرى با خط شكسته نستعليق در حواشى صفحات نسخه با رعايت محل و مقام ثبت كرده بنحوى كه ترجمه رساله اعتقادات ابو جعفر