الناس) هو أبو سفيان بن حرب- قد جمعوا لكم فاخشوهم فزادهم إيمانا و قالوا:

حسبنا اللّه و نعم الوكيل، فانقبلبوا بنعمة من اللّه و فضل، لم يمسسهم سوء و اتّبعوا رضوان اللّه، و اللّه ذو فضل عظيم.

ابو رافع گفت: هنگامى كه مشركان از احد برگشتند، رسول خدا 6 على را با جمعى از قبيله خزرج فرستاد، مشركان در هيچ منزلى فرود نمى‌آمدند مگر اينكه على نيز فرود مى‌آمد، در اين باره خداوند اين آيات را فرستاد: «كسانى كه پس از آنكه جراحاتى به آنان رسيد، خدا و پيامبر را استجابت كردند، براى نيكوكاران از آنها پاداشى بزرگ است، كسانى كه مردم به آنان گفتند (يعنى نعيم بن مسعود اشجعى به آنان گفت) كه مردم براى حمله به شما اجتماع كرده‌اند (يعنى ابو سفيان و همراهانش) از آنها بترسيد، پس بر ايمان آنان افزوده شد و گفتند: خدا ما را بس است و او بهترين نگهبان است، به همين جهت آنها با نعمت و فضل خداوند بازگشتند در حالى كه هيچ بدى به آنان نرسيده بود و از خوشنودى خداوند پيروى كردند و خدا داراى فضل بزرگى است (آيات 172 تا 174 از سوره آل عمران) 183- عن ابن عباس في قوله: (الذين استجابوا للّه و الرّسول) هم أبو بكر و عمر و عليّ و ابن مسعود.

ابن عباس گفت منظور از «الذين استجابوا للّه و الرسول» ابو بكر و عمر و على و ابن مسعود است.

184- عن ابن عباس في قوله: (ثمّ أنزل عليكم من بعد الغمّ أمنة نعاسا) الآية [154/ آل عمران‌] نزلت في علىّ بن ابى طالب غشيه النعاس يوم أحد.

و قوله: (الذين استجابوا للّه و الرّسول- إلى قوله- أجر عظيم) نزلت في علىّ بن ابى طالب و تسعة نفر معه بعثهم رسول اللّه 6 و سلم في اثر أبي سفيان حين ارتحل.

ابن عباس گفت: آيه «ثم انزل عليكم من بعد الغم امنة نعاسا سپس به دنبال اين غم و