از بنى اسرائيل پيمان گرفتيم كه پرستش مكنيد جز خدا را و به پدر و مادر و خويشاوندان و يتيمان و مستمندان نيكى كردن را و بگوييد براى مردم سخن پسنديده ....» و در آيه چهلم سوره نساء فرموده است «و بپرستيد خدا را و شريك مسازيد با او چيزى را و نيكى كردن به پدر و مادر ...» و خداوند متعال در آيه يك صد و پنجاه و دوم سوره انعام چنين فرموده است «بگو بياييد تا بخوانم آنچه را خداوند شما بر شما حرام كرده است كه شريك مسازيد با او چيزى را و به پدر و مادر نيكى كردن.» و در آيه بيست و پنجم سوره بنى اسرائيل فرموده است «و حكم كرد پروردگارت كه نپرستيد مگر او را و به پدر و مادر نيكى كردن، اگر يكى از ايشان يا هر دوشان به پيرى برسند نزد تو به آن دو اف مگوى و آن دو را زجر مكن (سخن درشت مگو) و به آن دو گفتار پسنديده بگوى و بگستران براى آن دو بال تواضع از رحمت و بگو پروردگار من! بر آن دو رحمت فرماى، همچنان كه مرا در كودكى پرورش دادند.» و خداوند متعال در آيه هشتم سوره عنكبوت فرموده است «وصيت كرديم انسان را به نيكى كردن به پدر و مادرش و اگر با تو ستيز كنند كه به من شرك آورى در آنچه نيست تو را به آن علمى، پس اطاعت مكن آن دو را، به سوى من است بازگشت شما و خبر مى‌دهم شما را به آنچه مى‌كرديد.» و در آيه چهاردهم سوره لقمان چنين فرموده است «سفارش كرديم انسان را در باره خوبى كردن به پدر و مادر، برداشت مادرش او را سست‌شدنى بر سست شدن و از شير باز گرفتن او در دو سال كه شكر كن مرا و پدر و مادرت را، به سوى من است بازگشت.» و در آيه پانزدهم سوره احقاف فرموده است «به آدمى در باره نيكى كردن به پدر و مادرش سفارش كرديم، برداشت مادرش او را به دشوارى.»[1] پيامبر 6 فرموده‌اند: برتر از هر كار پسنديده و نيكى، كارى بهتر است تا آنكه مرد در راه خدا كشته شود و چون در راه خداوند متعال كشته شود، عملى برتر و پسنديده‌تر از آن نيست و بدتر از هر كار بدى، بدى‌يى هست تا آنكه كسى يكى از پدر و مادرش را بكشد كه چون يكى از آن دو را كشت، از آن كار بدترى نيست.[2]

[1]. براى اطلاع بيشتر از ديگر آيات مباركات قرآنى در اين مورد، به بحث مرحوم علامه مجلسى در صفحات 22 تا 29 جلد 74 بحار الانوار، چاپ جديد، مراجعه فرماييد. م.

[2]. تهذيب، شيخ طوسى، ص 41، ج 2. م.