گويند: در قبال هر درهم براى تو ده هزار درهم نزد خداوند اندوخته است. و همان حضرت فرموده است: هيچ يك از فرشتگان آسمانها نيست مگر اينكه از خداوند براى زيارت امام حسين 7 كسب اجازه مى‌كند و همواره گروهى از فرشتگان براى زيارت فرو مى‌آيند و گروهى بر مى‌شوند.

و فرموده است: هر كس مرقد امام حسين را روز عرفه زيارت كند، خداوند براى او پاداش يك ميليون حج در ركاب قائم آل محمد و يك ميليون عمره همراه رسول خدا 6 و آزاد كردن يك ميليون برده و بخشيدن بار يك ميليون اسب را در راه خدا مى‌نويسد و او را بنده صديق خود مى‌نامد و مى‌گويد به وعده من ايمان آورد و فرشتگان هم مى‌گويند فلان كس صديق است و خداوند او را از فراز عرش خويش پاك فرموده است و در زمين هم كروب ناميده مى‌شود.

و هم ايشان فرموده است: هر كس شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عرفه در يك سال امام حسين را زيارت كند، خداوند براى او هزار حج و هزار عمره پذيرفته مى‌نويسد و هزار حاجت از حاجتهاى دنيا و آخرت او را بر مى‌آورد.

امام حسن عسكرى فرموده است: پنج چيز از نشانه‌هاى مؤمن است. گزاردن پنجاه و يك ركعت نماز واجب و نافله و زيارت اربعين و انگشتر در دست راست كردن و پيشانى بر خاك ساييدن و بلند گفتن‌

بسم الله الرحمن الرحيم.

[1] امام حسين كه درودها و سلام خداوند بر او باد روز شنبه دهم محرم شصت و يك هجرت پس از نماز ظهر مظلوم شهيد شده است‌[2] و سن آن حضرت در آن هنگام پنجاه و هشت سال و پنج ماه بوده است. پنجاه و هفت و پنجاه و شش سال هم گفته شده است. از اين مدت هفت سال با جد بزرگوارش و سى و هفت سال با پدر بزرگوارش‌

[1]. مرحوم علامه مجلسى هم در زاد المعاد ضمن اعمال ماه صفر و زيارت اربعين و مرحوم محدث قمى در مفاتيح ضمن اعمال اربعين همين روايت را آورده‌اند. م.

[2]. با اينكه اين عبارت را از ارشاد مفيد( ص 236، چاپ 1377 قمرى، تهران) برداشته است، شيخ مفيد در صفحه 213 ارشاد روز تاسوعا را پنجشنبه و در صفحه 210 پنجشنبه پيش از آن را دوم ماه دانسته است كه آغاز محرم 61 روز چهار شنبه بوده است.

ابو حنيفه دينورى هم در اخبار الطوال( صفحه 299 ترجمه آن به قلم اين بنده) روز اول محرم را چهار شنبه نوشته است. در اين صورت عاشورا جمعه بوده است. ضمنا با مراجعه به تقويم مندرج در كتاب معجم الاسرات الحاكمه زامباور آن روز دهم اكتبر سال 680 ميلادى و قاعدة حدود بيستم مهر ماه خورشيدى بوده است. م.