مردم، منع زكات تا رسيدن مرگ و لال شدن زبان.

گناهانى كه باعث زوال نعمت است: عصيان عارف به ستم، تعدى به مردم، استهزاء افراد، خوار نمودن انسانها.

گناهانى كه نعمت‌ها را دفع مى‌كند و نمى‌گذارد به انسان برسد: اظهار احتياج، خواب ثلث اول شب تا از دست رفتن نماز، خواب صبح تا ضايع شدن نماز، كوچك شمردن نعمت، شكايت از حضرت حق.

گناهانى كه باعث پرده درى است: شرابخوارى، قمار بازى، دلقك بازى، كار لغو، شوخى، گفتن عيوب مردم، همنشينى با مى خواران.

گناهانى كه سبب نزول بلا و حادثه است: نرسيدن به داد اندوهگين، ترك يارى ستمديده، ضايع كردن امر به معروف و نهى از منكر.

گناهانى كه موجب پيروزى دشمنان است: ظلم آشكار، اظهار معاصى، مباح شمردن حرام، سرپيچى از خوبان، اطاعت از بدكاران.

گناهانى كه باعث مرگ زودرس است: قطع رحم، سوگند دروغ، گفتار كذب، زنا، بستن راه مسلمين، ادعاى امامت به ناحق.

گناهانى كه سبب قطع اميد است: يأس از رحمت، نااميدى شديد از لطف خدا، تكيه بر غير حق، تكذيب وعده‌ى پروردگار.

گناهانى كه موجب تاريكى هواست: سحر و كهانت، ايمان به تأثير ستارگان، تكذيب قدر، عقوق والدين.

گناهانى كه علت برداشته شدن پرده‌ى حرمت است: وام گرفتن به نيت پس ندادن، اسراف در خرج، بخل بر زن و فرزند و ارحام، بداخلاقى، كم صبرى، به كار گرفتن بى‌حوصلگى، خود را به تنبلى زدن، سبك شمردن اهل دين.

گناهانى كه مورث رد شدن دعاست: نيت بد، زشتى باطن، دورويى با برادران دينى، باور نداشتن به اجابت دعا، به تأخير انداختن نماز تا از بين رفتن وقت،