توبه هيچ عذرى در پيشگاه حق نيست، و خدا را نسبت به گنهكار حجت كامل و تمام است مى‌گويد:

فَلَكَ الحُجَّةُ عَلَىَّ فِى جَمِيعِ ذَلِكَ وَلَا حُجَّةَ لِى فِيمَا جَرى‌ عَلَىَّ فِيهِ قَضَاءُكَ...

تو را بر من در تمام آنچه از خطا و معصيت و گناه و هوا و هوس و متابعت از شيطان گذشته حجت است، و براى من در آنچه كه قضايت بر آن جارى شده هيچ گونه حجتى نيست.

روايتى عجيب در مسأله‌ى حجت حق بر بندگان‌

عبد الاعلى مولى آل سام مى‌گويد از حضرت صادق 7 شنيدم، مى‌فرمودند:

در قيامت زنى زيبا چهره را كه به خاطر زيباييش در دنيا دچار فتنه شد به دادگاه الهى مى‌آورند، مى‌گويد: پروردگارا! مرا زيبا آفريدى تا جايى كه به خاطر زيباييم برخورد كردم به آنچه كه برخورد كردم، در آن هنگام حضرت مريم 3 را مى‌آورند و در جواب آن زن گفته مى‌شود: تو نيكوترى يا مريم؟ ما مريم را نيكو آفريديم ولى خود را از فتنه حفظ كرد! جوانى نيكو صورت را مى‌آورند كه در دنيا محض زيبايى چهره و اندامش دچار فتنه شد، عرضه مى‌دارد: خداوندا! به من چهره‌ى زيبا دادى تا جايى كه ديدم از زنان آنچه را ديدم. در آن وقت يوسف را مى‌آورند و در پاسخ آن جوان گفته مى‌شود: تو زيباترى يا يوسف؟ ما يوسف را زيبا آفريديم ولى او به خاطر زيباييش دچار فتنه نشد. مبتلا به بلا را مى‌آورند كه به خاطر بلايش و صبر نكردنش گرفتار فتنه شد، مى‌گويد: خداوندا! بلا را بر من سخت گرفتى، من هم تاب و طاقتم را از دست دادم و دچار فتنه شدم. ايوب 7 را مى‌آورند و به شخص بلا كشيده مى‌گويند: بلاى تو شديدتر