مى‌گويند.

رسول اسلام 6 و سلم فرمودند:

لَا تَسُبُّوا النّاسَ فَتَكْسِبُوا الْعَداوَةَ بَيْنَهُمْ‌[1].

به مردم دشنام ندهيد كه محصولش كسب دشمنى بين ايشان است.

و نيز آن حضرت فرمودند:

سِبابُ الْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ، وَقِتالُهُ كُفْرٌ، وَاكْلُ لَحْمِهِ مِنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ‌[2].

دشنام به مؤمن بدكارى است، جنگ با او كفر و بدگويى پشت سرش معصيت خداست.

در كلامى عجيب فرمودند:

لَا تَسُبُّوا الشَّيْطانَ، وَتَعَوَّذُو بِاللَّهِ مِنْ شَرِّهِ‌[3].

به شيطان دشنام ندهيد، از شرش به خدا پناه ببريد.

و فرمودند:

لَا تَسُبُّوا الرِّياحَ، فَانَّها مَأْمُورَةٌ، وَلَا تَسُبُّوا الْجِبالَ وَلَا السَّاعاتِ وَلَا الْايّامَ وَلَا اللَّيالِىَ فَتَاْثَمُوا وَتَرْجِعْ الَيْكُمْ‌[4].

به باد دشنام ندهيد كه مأمور حق است، به كوهها و ساعت‌ها و روزها و شبها ناسزا مگوييد كه گناه مى‌كنيد و زيان گناهش به خود شما باز مى‌گردد!

[1] - كافى: 2/ 360، باب السباب، حديث 3؛ بحار الأنوار: 72/ 163، باب 57، حديث 34.

[2] - من لا يحضره الفقيه: 4/ 418، من ألفاظ رسول اللَّه6، حديث 5913؛ ثواب الأعمال: 240؛ بحار الأنوار: 72/ 148، باب 57، حديث 6.

[3] - كنز العمال: 2120.

[4] - علل الشرايع: 2/ 577، باب 383، حديث 1؛ بحار الأنوار: 57/ 9، باب 29، حديث 8.