يَخْرُجُ الْخَمّارُ مِنْ قَبْرِهِ مَكْتُوبٌ بَيْنَ عَيْنَيْهِ: آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ[1].
مشروبخوار در قيامت از قبرش بيرون مىآيد، بر پيشانيش نوشته شده: مأيوس از رحمت خداست!
رسول حق 6 و سلم فرمودند:
الْخَمْرُ امُّ الْفَواحِشِ، وَاكْبَرُ الْكَبائِرِ[2].
شراب ريشهى همهى گناهان و بزرگترين گناه كبيره است.
رسول خدا فرمودند:
لَعَنَ اللَّهُ الْخَمْرَ وَعاصِرَها وَغَارِسَها وَشارِبَها وَساقِيَها وَبائِعَها وَمُشْتَرِيَها وَآكِلَ ثَمَنِها وَحامِلَها وَالْمَحْمُولَةَ الَيْهِ[3].
خداوند شراب و گيرندهى آن، و كارنده و خورنده و ساقى و فروشنده و خريدار و خورندهى مال و حمل كننده و كسى كه آن را به سوى او حمل مىكنند، همه و همه را لعنت كرده است!
رسول خدا در روايت بسيار مهمى فرمودهاند:
مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَجْلِسْ عَلى مائِدَةٍ يُشْرَبُ عَلَيْهَا الْخَمْرُ[4].
كسى كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد بر سفرهاى كه كنارش شراب مىخورند ننشيند!
[1] - تفسير معين: 123.
[2] - كنز العمال: 13182.
[3] - امالى صدوق: 424، المجلس السادس و الستون، حديث 1؛ بحار الأنوار: 76/ 126، باب 86، حديث 5.
[4] - خصال: 1/ 163، حديث 215؛ وسائل الشيعه: 2/ 50، باب 16، حديث 1450؛ بحار الأنوار: 79/ 129.