بخل جمع كننده‌ى تمام عيوب زشت است و آن مهارى است كه كشاننده‌ى به جانب تمام بديهاست.

امام هفتم 7 فرمودند:

الْبَخِيلُ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ‌[1].

بخيل كسى است كه از انجام آنچه كه خدا بر او واجب نموده بخل ورزد.

احتكار

حبس اجناس مورد نياز مردم به خصوص غذا و دارو به طمع گران شدن و به نيت ثروت‌اندوزى، ستم و ظلم شديد بر بندگان حق، به خصوص ناتوانان از جامعه است.

محتكر با بى‌رحمى خود زمينه‌ى محروميت خويش را از رحمت خداوند در دنيا و آخرت فراهم مى‌كند.

فروش اجناس احتكارى كارى حرام و خوردن مال به باطل و از نظر قرآن مجيد و روايات مذموم است.

در رابطه با خوردن مال و پولى كه از راه نامشروع به خصوص احتكار به دست مى‌آيد، قرآن مجيد مى‌فرمايد:

«وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِيهِ ناراً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً»[2].

آن كس كه از راه زور و ستم، و از طريق نامشروع به كسب مال برخيزد، و اموال مردم را به دشمنى و ظلم به جانب خود سوق دهد او را به زودى در

[1] - كافى: 4/ 45، باب البخل و الشح، حديث 4؛ بحار الأنوار: 93/ 16، باب 1، حديث 36.

[2] - نساء( 4): 30.