الْحِقْدُ ألْأمُ الْعُيوبِ[1].
كينه پستترين عيبهاست.
و در كلامى ديگر فرمودهاند:
الْحِقْدُ مِنْ طَبايِعِ الْاشْرارِ[2].
كينه از سرشت مردم شرير است.
و در سخنى ديگر اعلام نموده:
الْحِقْدُ نارٌ كامِنَةٌ، لَايُطْفيها الّا مَوْتٌ اوْ ظَفَرٌ[3].
كينه آتشى پنهان است كه آن را جز مرگ يا پيروزى بر طرف مقابل خاموش نمىكند.
امام على 7 فرمودند:
احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ[4].
شر و فتنه را از سينهى ديگرى با درآوردنش از سينهى خودت ريشهكن كُن.
امام در سخنى ديگر فرمودند:
سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ[5].
علت فتنهها كينه است.
و در كلامى ديگر فرمودند:
[1] - غرر الحكم: 299، ذم الحقد، حديث 6763.
[2] - غرر الحكم: 299، ذم الحقد، حديث 6767.
[3] - غرر الحكم: 299، ذم الحقد، حديث 6766.
[4] - نهج البلاغه: 801، حكمت 178؛ غرر الحكم: 106، فى النهى عن الشر، حديث 1911.
[5] - غرر الحكم: 299، بعض آثار الحقد، حديث 6781.