امام صادق 7 فرمودند:

فَمَنْ واساهُمْ بِحَواشِى مالِهِ وَسَّعَ اللَّهُ عَلَيْهِ جِنانَهُ وَانالَهُ غُفْرانَهُ وَرِضْوانَهُ...[1].

كسى كه با ثروت جمع شده‌اش به مساكين كمك كند، و آنان را براى رفع نيازمنديهايشان يارى دهد، خداوند بهشت او را وسيع نمايد، و او را به غفران و رضوانش برساند.

امام ششم 7 فرمودند:

هركس مؤمنى را غذا دهد تا سيرش كند، احدى اندازه‌ى مزدش را در آخرت نداند، نه فرشته‌ى مقرب و نه پيامبر مرسل، جز خداى جهان كه فقط او به اجر چنين انسانى آگاه است.

از موجبات مغفرت و آمرزش، غذا دادن به مسلمان گرسنه است، سپس حضرت صادق 7 قول خداى عز و جل را خواندند[2].

«أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ* يَتِيماً ذا مَقْرَبَةٍ* أَوْ مِسْكِيناً ذا مَتْرَبَةٍ»[3].

يا غذا دادن در روز قحطى و گرسنگى به يتيم خويشاوند، يا به از كار افتاده‌ى خاك نشين.

گفتار نيك‌

كثرت آيات قرآن در رابطه با زبان و عملكرد اين عضو بسيار حساس،

[1] - تفسير امام حسن عسكرى: 345، حديث 226؛ تفسير صافى: 1/ 151، ذيل آيه‌ى 83 سوره‌ى بقره؛ بحار الأنوار: 66/ 344، باب 38.

[2] - كافى: 2/ 201، باب اطعام المؤمن، حديث 6؛ وسائل الشيعه: 24/ 309، باب 32، حديث 30627.

[3] - بلد( 90): 14- 16.