الهيه، جايگاه ايمان به غيب شود.

ايمان به غيب ارزشى والا به انسان مى‌دهد، و او را محبوب حق مى‌نمايد، و دريچه‌ى نجات در دنيا و آخرت را به روى او مى‌گشايد و زمينه‌ى سعادت امروز و فردا را براى او فراهم مى‌سازد و آدمى را براى عبادت حق و فرمان بردن از پيامبر و امامان آمادگى مى‌دهد.

قرآن مجيد در اولين آيات سوره‌ى بقره پس از مسأله‌ى ايمان به غيب، نماز و انفاق و باور داشتن قرآن و كتب آسمانى و يقين به آخرت را كه از آثار ايمان به غيب است مطرح مى‌نمايد.

ايمان به قرآن و كتب نازل شده‌ى قبل از قرآن كه قرآن كريم آنها را تصديق نموده، از طريق دقت در آيات قرآن و مطالعه‌ى تفاسير محكم و متين، قابل تحصيل است.

قرآن مجيد خود را وحى الهى براى هدايت بشر معرفى مى‌كند كه بر قلب مبارك رسول اسلام تجلى كرده و بر زبان حضرتش جارى شده، و اعلام مى‌كند:

«اگر در من شك داريد به مانند من يا يك سوره به مثل من بياوريد».

اگر آوردن يك سوره به مانند سوره‌هاى قرآن، حتى سوره‌اى مانند سوره‌ى توحيد و سوره‌ى عصر كه بيش از يك خط نيست ميسر بود، تاكنون دشمنان اسلام با اين همه دانش و تكنيك گسترده‌اى كه در اختيار دارند اين كار را انجام مى‌دادند، ولى تا قيامت براى احدى و قومى و ملتى مقابله به مثل با قرآن مجيد امكان ندارد.

«وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‌ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ»[1].

[1] - بقره( 2): 23.