حسنات نداشته باشد از سيئات طلبكار به دوش او مى‌گذارند.

برنامه‌ى حساب و حسابرسى، و بازخوانى پرونده‌ى بندگان در قيامت نيز از مصاديق غيب است، و باور آن بر اساس آيات قرآن و روايات، جزء ايمان و از زيباييهاى معنوى است.

ميزان‌

مسأله‌ى ترازو و وزن شدن اعمال به هر كيفيتى كه باشد از مسايل بسيار مهمى است كه به عنوان يكى از امور قيامت در كتاب خدا قرآن مجيد و در معارف اسلامى و روايات اهل بيت به صورتى وسيع و گسترده مطرح است.

«وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ...»[1].

ترازو در آن روز، ترازوى حق است.

«وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً...»[2].

ترازوهاى عدل را براى روز قيامت قرار مى‌دهيم، و به كسى در آن روز به هيچ عنوان ستمى نمى‌شود.

هشام بن سالم مى‌گويد: در رابطه با اين آيه از حضرت صادق 7 پرسيدم كه منظور از ميزانها در قيامت چيست؟ حضرت فرمودند: انبيا و اوصياى انبياست‌[3].

آرى، در قيامت، عقايد و اخلاق و اعمال مردم را با انبيا و امامان معصوم مى‌سنجند، اگر عقايد و اخلاق و اعمال فرد در حد خودش هماهنگ با عقايد

[1] - اعراف( 7): 8.

[2] - انبياء( 21): 27.

[3] - معانى الأخبار: 31، حديث 1؛ بحار الأنوار: 7/ 249، باب 10، حديث 6.