وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً»[1].

مگر آنان كه توبه كردند و ايمان آوردند و عمل شايسته انجام دادند، اينانند كه خداوند سيئات آنان را به حسنات تبديل كرد و خداوند آمرزنده‌ى مهربان است.

«إِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْناً بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ»[2].

مگر كسانى كه ستم كردند، آنگاه در مقام توبه و جبران برآمدند و بدى را تبديل به نيكى كردند، من نسبت به آنها آمرزنده و مهربانم.

عناوين مسايل مربوط به اصلاح نفس‌

نيّت خير نسبت به تمام مردم، خويشتندارى به وقت رغبت و ترس و ميل و خشم و خشنودى.

انديشه و تفكر در همه‌ى امور و عاقبت كارها، شب بيدارى براى عبادت، تقوا و پرهيزگارى، گذشت و چشم پوشى از آن كه بر انسان ستم نموده، صله‌ى رحم با كسى كه جدايى كرده، بخشش به آن كه انسان را از احسانش محروم نموده، اجتناب از شهوت حرام، اختيار آخرت بر دنيا، اميد همراه با عمل، ترس از خدا همراه با ترك گناه، توجه داشتن به مراقبت حق بر ظاهر و باطن هستى، پاكدامنى، كوشش در عبادت رب و خدمت به خلق، راستى در گفتار، اداى امانت، خوش خلقى، نيكو همسايه‌دارى، آراستگى به خوبيها، ركوع و سجود طولانى، قناعت به حلال، نرمى در روش و منش، بردبارى و حوصله، حيا، عفت، انجام كار خير و عمل صالح، عفت شكم، عفت شهوت، كار براى خدا، اميد به پاداش حق، خوف از عذاب، محبت ورزى به يكديگر، هدايت‌

[1] - فرقان( 25): 70.

[2] - نمل( 27): 11.