و آشتى دادن مطالبى را بيان مى‌كنيم:

در قرآن واژه‌هاى: صلح، «والصُّلحُ خَير»[1]، اصلاح، «واصلِحوا ذاتَ بينكم»[2]، تأليف قلوب، «فَالّف بين‌ قلوبكم»[3]، توفيق، «ان يُريدا اصلاحاً يُوَفِّق‌اللَّه بينهما»[4] و سِلم، «ادخلُوا فِى السِّلم كافّة»[5] بكار رفته كه نشان‌دهنده توجّه اسلام به صلح و صفا و زندگى مسالمت‌آميز و شيرين است.

اهميّت آشتى‌

از نعمت‌هاى الهى كه خداوند در قرآن مطرح كرده است، الفت ميان دل‌هاى مسلمانان است. «كُنتم اعداء فَالّفَ بين قلوبكم»[6] به ياد آوريد كه شما قبل از اسلام با يكديگر دشمن بوديد، پس خداوند ميان دل‌هاى شما الفت برقرار كرد. چنانكه ميان قبيله اوس و خزرج يكصد و بيست سال درگيرى و فتنه بود و اسلام ميان آنان صلح برقرار كرد.

اصلاح و آشتى دادن، زكات آبرو و سبب دريافت بخشودگى و رحمت از جانب خداوند است. «ان تُصلحوا و تتّقوا فانّ اللَّه كان غفوراً رحيماً»[7] هر كس واسطه‌گرى خوبى ميان مسلمين انجام دهد، پاداشِ در شأن دريافت خواهد كرد.

[1] -نساء، 128

[2] -انفال، 1

[3]- آل‌عمران، 103

[4]- نساء، 35

[5]- بقره، 208

[6]- آل عمران، 103

[7]- نساء، 129