هستم) در گذشته پيش تو نيامده‌ام و در آينده نيز به نزدت نيايم. (يعنى روزى كه انسان در آن قرار دارد غير از روز گذشته و آينده است پس آن را بايد غنيمت شمرد) و چون شب فرا رسد آن نيز مانند روز سخن گويد.

3- حفص بن غياث گويد: شنيدم كه امام صادق 7 فرمود: اگر بتوانى شناخته نشو، چه مى‌شود بر تو كه مردم سرزنشت كنند اگر در نزد خدا ستوده باشى. سپس فرمود: پدرم على بن ابى طالب 7 فرمود: در زندگانى براى كسى خيرى نيست مگر براى دو نفر كسى كه هر روز بر كار خيرش بيفزايد، و كسى كه با توبه كردن، براى مرگش آمادگى پيدا كند.

4- امام صادق 7 فرمود: مغبون و فريفته است كه ساعت به ساعت عمرش به فريفتگى بگذرد.