مى‌فرمود: همانا روزگار سه روز است كه تو در ميان آنهائى: روزى كه با حوادثش، گذشته و بر نمى‌گردد، اگر در آن كار خوب انجام داده‌اى بر گذشتنش اندوه مخور و به آنچه در آن به دست آورده‌اى شادى كن و اگر در آن تفريط كرده‌اى پس حسرتت بر گذشتنش و كوتاهيت در آن شديد باشد و بروز آينده نيز در امان نيستى و نمى‌دانى چه خواهد شد شايد به آن نرسى و اگر رسيدى شايد مثل ديروزت بهره‌ات از آن گناه و تفريط باشد. تا اينكه فرمود:

همانا روز، روزى است كه در آن قرار دارى پس بايد انديشه و فكر كنى در آنچه از اعمال نيكو و كردار خوب كوتاهى كرده‌اى آنها را بجا بياورى و آنچه از اعمال زشت مرتكب‌شده‌اى ترك كنى تا اينكه فرمود: پس عمل كن مانند كسى كه بروز ديگرى غير از همان روزى كه در آن قرار دارد اميد ندارد، پس عمل كن (نيكى‌ها را) و فرو گذار (بديها را) كه خداوند ياريت كند.

2- امام صادق 7 فرمود: چون روز فرا رسد به فرزند آدم (آدميان) گويد:

در اين روزت كار نيكو كن تا در قيامت بر آن شهادت دهم (من همين الان در اختيار تو