زمان ولادت و وفات و زادگاه و آرامگاه پدر آن بزرگوار

: در كتب رجال و شرح حال علماء بطور مشخّص از تاريخ ولادت پدر شيخ- رحمه اللَّه- ذكرى بميان نيامده است لكن با توجّه به شواهد و قرائن حدس مى‌زنند كه حدود سال 260 هجرى قمرى باشد. او در شهر قم بدنيا آمد و در همان جا پرورش يافت، و نزد مشايخ و علماى آنجا به كسب دانش پرداخت، بعد به عراق رفت و در آنجا با حسين بن روح (سوّمين نفر از نوّاب اربعه حضرت صاحب 7) ديدار كرده و مسائلى از او پرسيد، و بار ديگر در سال 328 هجرى قمرى به بغداد سفر كرد و در همين سال بود كه به عبّاس بن عمر اعطاى اجازه فرمود، و در سال 329 هجرى پس از بازگشت به زادگاه خويش شهر قم آفتاب عمر آن بزرگوار غروب كرد و در همان جا بخاك سپرده شد، و اين همان سالى است كه مى‌گويند تناثر نجوم در آن واقع شد.

أبو عبد اللَّه حسين بن بابويه از جماعتى از اهل قم كه از جمله ايشان عليّ بن أحمد بن عمران الصفّار، و علويّة الصفّار، و الحسين بن أحمد بن إدريس هستند- خدا ايشان را رحمت كناد- روايت كرده كه گفتند: در سالى كه پدرم عليّ بن الحسين بن موسى ابن بابويه وفات يافته بود ما در بغداد بوديم، و ابو الحسن على بن محمّد سمريّ- قدّس سرّه- (آخرين نفر از نوّاب اربعه) پيوسته از ما جويا مى‌شد كه چه خبر تازه‌اى در مورد على بن الحسين- رحمه اللَّه- رسيده است، و ما مى‌گفتيم: نامه رسيده كه او تندرست است.

اين وضع ادامه داشت تا روزى كه او در آن روز از دنيا رفت، و علىّ بن محمّد سمرى- قدّس سرّه- باز هم از ما جوياى حال او شد، و ما نيز همان سخن هر روزه را تكرار كرديم، اين بار در پاسخ بما فرمود: خداوند شما را در مصيبت علىّ بن الحسين پاداش نيكو دهد كه او هم اكنون از دنيا رفت، راويان گويند: ما ساعت و روز و ماه آن لحظه‌اى كه اين خبر را گفته بود يادداشت كرديم، پس از هفده يا هجده روز خبر وفات او به بغداد رسيد، و درست در همان تاريخ و ساعتى اتّفاق افتاده بود كه شيخ على ابن محمد سمرى ابو الحسن- قدّس سرّه- قبلا بما اعلام كرده بود.

قبر آن بزرگوار در قم آشناى همگان و مشهور است، و گنبد و بارگاهى عالى بر