سفر و وطن، قمقمه، ريسمان، سوزن و نخ و قيچى را از خود جدا نمى‌كردند و مى‌گفتند: «اين‌ها مربوط به دنيا نيست».[1]

البته آنچه در اين روايت و نظير آن آمده، نيازمندى‌هاى مسافران در آن زمان بوده و طبيعى است كه در اين دوران نيز بايد مسافر نيازمندى‌هاى اين زمان همچون: مسواك، دمپايى، قيچى، ناخن‌گير و ... را همراه داشته باشد.

17- همراه داشتن خوراكى‌

شايسته است زائران در سفرهاى زياتى، از پاكيزه‌ترين اموال خود بهره گيرند. رسول خدا 6 فرمود:

«از بزرگوارى مرد اين است كه هنگام رفتن به مسافرت، توشه‌اش پاكيزه باشد.»[2]

نيز امام صادق 7 فرمود:

«زيادى توشه و پاكيزه بودن و بخشش آن به همراهانى كه در سفر با شما هستند، از

[1] - محجة البيضاء، ج 4، ص 73

[2] - وسائل‌الشيعه، ج 11، ص 423، ح 15160