پيامبر 6 عرض شد:

او با ما به حج آمد، هر زمان در مكانى منزل مى‌كرديم، پيوسته ذاكر خدا بود و «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» مى‌گفت و آن‌گاه كه حركت مى‌كرديم، پيوسته خدا را ياد مى‌كرد و ذكر خدا مى‌گفت تا باز در منزلى ديگر فرود مى‌آمديم.

رسول خدا 6 فرمود:

پس چه كسى شترش را علوفه مى‌داد و غذايش را آماده مى‌كرد؟

پاسخ دادند: همه ما.

رسول خدا 6 فرمود: همه شما از او بهتريد![1]

پيامبر 6 در اين زمينه براى اصحاب و ياران خويش الگو بود. در روايت آمده است كه آن حضرت در سفرى به اصحاب خود فرمودند تا گوسفندى قربانى كنند، يكى از مردان همراه گفت: ذبح گوسفند به‌عهده من؛ ديگرى گفت: پوست‌كندن آن نيز با من؛ سوّمى گفت: قطعه‌قطعه كردن گوشت‌ها با من و چهارمى گفت پختن آن نيز با من.

رسول خدا 6 نيز فرمود: فراهم كردن هيزم نيز با من! اصحاب گفتند يا رسول‌اللَّه، پدران و مادران ما

[1] - مكارم‌الاخلاق، ج 1، ص 564، ح 1955؛ ميزان‌الحكمة، ح 8614