ساجِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ، الَّلهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى‌ حِفْظِكَ إِيَّايَ فِي سَفَرِي وَ حَضَرِي، الَّلهُمَّ اجْعَلْ أَوْبَتِي هذِهِ مُبارَكَةً مَيْمُونَةً مَقْرُونَةً بِتَوبَةِ نَصُوحٍ تُوجِبُ لِي بِها السَّعادَةَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».[1]

90- خوش آمد گويى به حاجيان‌

امام صادق 7 فرمود:

رسول خدا 6 به آن كس كه ازمكه بازمى‌گشت مى‌فرمود:

«قَبِلَ اللَّهُ مِنْكَ وَ أَخْلَفَ عَلَيْكَ نَفَقَتَكَ وَغَفَرَ ذَنْبَكَ».[2]

«خداوند از تو بپذيرد و هزينه‌هاى سفرت را جبران نمايد و گناهت را ببخشايد.»

در حديث ديگرى امام صادق 7 فرمود:

«كسى‌كه با حاجى هنگام بازگشت از سفر حج ملاقات نموده، با وى دست دهد و مصافحه كند، مانند كسى است كه حجرالأسود را لمس‌

[1] - محجّة البيضاء، ج 4، ص 76.

[2] - من لايحضره الفقيه، ج 2/ 196.