«اطْلُبْ لِاخِيكَ عُذْراً فَانْ لَمْ تَجِدْ لَهُ عُذراً فَالْتَمِسْ لَهُ عُذراً».[1]

«براى گفتار و كردارى كه ازبرادر تو سر مى‌زند عذرى بجوى و اگر نيافتى عذرى بساز!»

بنابراين، از آنجا كه حاجيان در سفر حج، به عبادت خدا روى آورده و در صدد كسب معارف و آمرزش الهى برآمده‌اند، لذا بايد به شدت از سوء ظن و بدبينى نسبت به ديگران خوددارى كنند؛ زيرا گمان بد عبادت را تباه مى‌كند.[2]

47- رازدارى‌

شيوه تقسيم بندى زائران هر كاروان به گونه‌اى است كه معمولا هر چند نفر در يك اتاق قرار مى‌گيرند و نزديك به يك ماه شب و روز با هم به سر مى‌برند، در چنين وضعيتى طبيعى است كه ميان آنان گفتگوهايى رد و بدل شود كه چه بسا بعضى از آن‌ها دوست نمى‌دارند اين سخنان جاى ديگرى بيان شود، از اين رو پيشوايان دينى ما به ما دستور داده‌اند تا سخنان محرمانه اشخاص‌

[1] - بحار، ج 72، ص 197

[2] - غرر الحكم، ح 5574