پس هم چنانكه ذات اقدس حق هر چيزى از نعمتهاى دنيائى را به آب زنده گردانيده همان گونه هم به فضل و رحمت خود حيات و زندگى دلها را به طاعات قرار داده است.

و تفكر در صفاء آب و رقت و بركت و پاكيزگيش و امتزاج و در هم آميختن آن با هر چيزى و در هر چيزى و استعمال آن در پاكيزه ساختن آنچه كه خدا امر به تطهير آن نموده متضمن فوايد زيادى است كه با تأمل در هريك از اين امور فوائدى نصيب تو خواهد گشت.

هم چنين سزاوار است كه در معاشرت با خلق چون آب باشى كه با هر چيزى كه درمى‌آميزد حق او را ادا مى‌كند بدون اينكه هويت خود را از دست دهد و اين سخن پيامبر 6 را در نظر آورى كه فرمود:

مثل مؤمن خالص مثل آب است. و جميع طاعات و عباداتت خالص براى خدا باشد هم چون آب كه وقتى از آسمان فرودمى‌آيد پاك و خالص بوده و «طهور» ناميده شده است، و چون اعضاء و جوارحت را با آب شستشو مى‌دهى و پاكيزه مى‌سازى قلبت را هم به تقوى و يقين طاهر و پاكيزه سازى.

و از حضرت رضا 7‌[1] رسيده كه آن حضرت فرمود: بدان جهت به گرفتن وضو امر شده كه بنده آنگاه كه در حضور خداوند جبار براى مناجات با او مى‌ايستد طاهر و پاكيزه باشد و در آنچه او فرموده مطيع و از پليدى‌ها و نجاسات پاك باشد، گذشته از اين، وضو كسالت و خواب را از آدمى دور مى‌كند و دل را براى قيام در حضور حضرت‌

[1] - در عيون، و علل الشرائع مرحوم صدوق آمده و در وسائل بدان اشاره شده است.