از آنچه كه خدا براى سجده‌كنندگان مهيا نموده و انس عاجل و نزديك و راحتى در آينده كه به آنان وعده داده غافل بماند، و هرگز از خدا دور نشود كسى كه تقرب و نزديكيش را به خدا در حال سجده نيكو گرداند، و هرگز به خدا نزديك نشود و بجوار قرب حضرت حق دست نيابد كسى كه رعايت ادب محضر پروردگار را ننمايد، و با تعلق خاطر بغير او در حال سجده حرمتش را ضايع گرداند.

پس چون كسى باش كه متواضع در برابر خدا و ذليل در پيشگاه او است و مى‌داند كه خداوند او را از خاكى كه مردمان آن را لگد مى‌نمودند بيافريد و از نطفه‌اى كه همه آن را نجس مى‌دانستند خلق كرد، و خداوند معناى سجود را سبب تقرب دل و سر و روح آدمى به خود دانسته است، و آن‌كس كه به خدا نزديك شود از غير او دور خواهد شد، آيا همين ظاهر را نمى‌بينى كه انسان به سجده كه مى‌رود به همه چيز پشت مى‌كند و آنچه كه ديده مى‌شود از نظر او پنهان مى‌گردد، امر باطن هم همين‌گونه است، بنابراين كسى كه در نمازش بغير خدا مشغول باشد بآن چيز نزديك، و از حقيقتى كه خدا از نماز او اراده نموده بدور خواهد بود خداوند متعال مى‌فرمايد:

ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ.

خداوند براى هيچ‌كس دو قلب قرار نداده است.

و از رسول خدا 6 رسيده كه ذات اقدس حق فرمود هرگاه بر دل بنده‌اى بنگرم و در آن محبت اخلاص براى طاعت خود ببينم كه در اين طاعت تنها مرا در نظر دارد و رضايت مرا جستجو مى‌كند تدبير امور او را خود بعهده گيرم، و او را به خود نزديك گردانم، و كسى كه در نمازش‌