تخلى و تصفيه از رذايل و زشتى‌ها قرار دارد، و همان گونه كه از پليدى‌ها و گناهان پاك گشتن نصف ايمان است تحلى و آراستن نيز نصف ديگر ايمان خواهد بود.

پس سزاوار است كه عاقل از امثال اين احكام به درجه لطف خداوند و استحكام شريعت حضرت سيد المرسلين پى ببرد، كه آنها حتى اين جزئيات را از اسباب تقويت عقل، كه وسيله كسب ايمان و توحيد و كمال و سعادت است را مهمل نگذاشته و بيان داشته‌اند و پس از درك اين حقيقت، از اهمال در احكام اين عقل حيا كند، و اين الطاف گرانبها را ضايع نسازد، و اين نعمتهاى بزرگ را كفران ننمايد و نفس خود را كه به كفران اين نعمتها خو گرفته و با اين عمل، خود را در معرض خذلان و نابودى قرار مى‌دهد مخاطب ساخته و بگويد، اى جاهل، اى دشمن خويش، اين سستى و تنبلى تا كى، و اين اهمال و ضايع ساختن و خود را در معرض هلاكت و نابودى قرار دادن تا چند، آيا نمى‌بينى كه خداى مهربان تو اين همه لطف و محبت به تو دارد و براى تو شريعتى قرار داده كه حتى اين جزئيات را بيان داشته، و پيامبرى فرستاده و كتابى نازل نموده، و براى حفظ و حراست اين شريعت ملائكه‌اى قرار داده است، و در مقابل تحصيل خيرات پاداشهاى فراوانى مقرر داشته و تو با اهمال، همه اين‌ها را ضايع ساختى.