فصل «در گرفتن ناخن»

عبرتى كه بايد از اين دستور شرع گرفته شود اينست كه فرد مراقب بداند كه ايذاء و اذيت و ظلم و تشبه به درندگان نزد خداى تبارك و تعالى دشمن داشته شده به نحوى كه ذات اقدس حق راضى نگشته كه حتى آلت سبعيت و درندگى در بدن انسان باشد و لذا دستور به گرفتن ناخنها داده است، و آنجا كه خدا در موعظه به عيسى ابن مريم 7 مى‌فرمايد:

به ظلمه بنى اسرائيل بگو ناخن‌هاى خود را از كسب حرام كوتاه كنيد، و گوش‌هاى خود را از شنيدن زشتى‌ها بر حذر داريد، و با دلهاى خود رو بسوى من كنيد كه مرا با صورت‌هاى شما كارى نيست. اين حقيقت دانسته مى‌شود كه مراد اصلى از اين احكام صورى و ظاهرى اصلاح قلوب به صفت عدالت است تا آدمى براى خلافت و جانشينى خداوندگار عادل و حكيم صلاحيت پيدا كند، از اين گذشته، از بيان اين جزئيات عنايت ذات بارى‌تعالى در حق اين امت دانسته مى‌شود كه اين شريعت را بگونه‌اى كامل نموده و بيان هيچ امرى از امورى كه به تقرب بنده به خدايش مربوط مى‌شود در آن فروگذار ننموده، حتى ديه جراحت اندك را، و از اين مطلب به تحقق در مى‌يابد كه شريعت او همان صراط مستقيم و نزديك‌ترين راه به سوى خداى تبارك و تعالى است.