پروردگارش- عزّ و جلّ- اندام‌[1] آن بزرگوار مى‌لرزيد، و وقتى از بهشت و آتش جهنّم ياد مى‌كرد، بسان شخص مار گزيده [و يا: شخصى كه سخت مجروح باشد] به خود مى‌پيچيد، و از خداوند بهشت را درخواست نموده و از آتش جهنّم به خدا پناه مى‌برد، و هماره پس از قرائت آيه‌اى از كتاب خدا كه در آن‌ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا بود، مى‌فرمود:

«لبّيك اللّهمّ لبّيك»

: (آرى، خداوندا، آرى.)، و در تمام احوال به ياد خداوند سبحان مشغول بود، و صادق‌ترين مردم از لحاظ گويش، و شيوا و رساترين آنان از لحاظ گفتار بود. (روايت طولانى است)

كثرت عبادت امام حسين و امام زين العابدين عليهما السّلام‌

6- به حضرت علىّ بن الحسين 7 عرض شد: چقدر فرزندان پدرت كم است؟

حضرت فرمود: «جاى شگفت است كه چگونه فرزند دار شده، زيرا آن بزرگوار در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مى‌خواند، پس كى براى نزديكى با همسر فراغت پيدا مى‌كرد؟» حديث هزار ركعت نماز خواندن، در باره خود امام زين العابدين 7 نيز روايت شده است.

حالت امام صادق 7 در حال لبّيك گفتن‌

7- منقول است كه مالك بن انس فقيه مدينه گفت: به خدمت جعفر بن محمّد 7 وارد مى‌شدم، و آن بزرگوار مانند هميشه براى من بالش آورد و از من تعظيم نمود و فرمود: اى مالك، براستى كه من تو را دوست دارم، و من از اين شادمان شدم و حمد و ستايش خدا را بجا آوردم. وى مى‌گويد: «حضرت 7 همواره از يكى از سه خصلت خالى نبود: يا روزه بود، و يا در حال قيام براى خواندن نماز و عبادت، و يا در حال ذكر خدا، و آن بزرگوار از عبادت‌كنندگان و زاهدان‌

[1] در متن عربى« فرايص» آمده است كه به معناى گوشت ميان پهلو و شانه، و يا گوشت ميان پستان و شانه است.