1- نماز ميّت واجب كفايى است، يعنى اگر برخى از مكلّفين كه اين نماز
بر آنان واجب است، آن را انجام دهند، از ديگران ساقط مىگردد.
2- خواندن نماز ميّت بر هر ميّت مؤمن و شيعه و هر كس كه در حكم مؤمن
است و شش سال سنّ دارد واجب است، و مقدّم از همه مكلّفين در انجام اين نماز، فرد
مذكّرى است كه نسبت به ميراث و اموال باقى مانده از ميّت از همه مقدّم باشد.
البتّه شوهر در نماز خواندن بر همسرش حتّى از ولىّ زن نيز مقدّم است.
3- در هر وقت از شبانه روز مىشود بر ميّت نماز خواند، مگر اينكه وقت
يكى از نمازهاى واجب يا واجب ديگرى كه وقتش تنگ شده باشد، كه در اين صورت بايد
ابتدا آن واجب را انجام دهند. البتّه اين در صورتى است كه بيم فاسد شدن بدن ميّت
در ميان نباشد، و گر نه بايد ابتدا نماز ميّت خوانده شود و بر ساير حالات مقدّم
است.[1] 4- با
طهارت بودن[2] براى نماز
ميّت واجب نيست، ولى اكمل و بهتر است.
5- در نماز جماعت بر ميّت، آخرين صف افضل و بهتر از همه صفوف
مىباشد.
كيفيّت انجام نماز ميّت
1- هنگامى كه ميّت جهت نماز گزاردن بر زمين گذاشته شد، بايد سرش در
طرف راست كسى كه مىخواهد بر او نماز بخواند، و پاهايش در سمت چپ نمازگزار قرار
گيرد.
2- امام جماعت جلوتر از مأمومين قرار گيرد.
3- نمازگزاران كفشهاى خويش را از پا در آورند.
[1] در برخى از نسخهها در ادامه آمده است: مگر
اينكه وقت نماز واجب تنگ شده باشد كه در اين صورت آنچه كه مهمّتر است انجام
مىشود.