خشن بخريد، و اين مطلب را به چندين طريق مبسوطتر از اين نيز نقل كرده است.[1] 3- در روايتى آمده كه امام صادق 7 فرمود: «هر كس كفنش را در خانه‌اش داشته باشد، نام او جزء غافلان نوشته نمى‌شود؛ و هر گاه كه بدان نگاه كند مأجور خواهد بود.» 4- در حديثى آمده كه مولايمان موسى بن جعفر عليهما السّلام پيش از وفاتش فرمود: «ما اهل بيتى هستيم كه مهريّه‌هاى زنان، و هزينه حجّ كسى كه از ما حجّ بجا نياورده، و كفنهاى مردگانمان از اموال پاكيزه و بى‌شبهه مى‌باشد، و كفن من نيز نزدم موجود است.» اينك مى‌گويم: مولايمان موسى بن جعفر- صلوات اللَّه عليه- بر اساس روايتى كه بدان اشاره شد، الگوى ما در آماده كردن كفن است.

5- همچنين در كتاب «دلائل الأئمّه صلوات اللَّه عليهم» اخبار و روايات بسيار پيرامون اينكه آن بزرگواران كفن گروهى از شيعيانشان را پيش از مرگشان تهيّه نموده و براى آنان فرستاده‌اند، نقل شده است.

احكام و آداب كفن‌

1- كفن واجب، بر اساس آنچه كه از ظاهر مذهب اهل بيت- عليهم الصّلاة و السّلام- استفاده مى‌شود سه قطعه است:

الف- لنگ كاملى كه به كمر ميّت بسته مى‌شود.

ب- پيراهن كامل.

ج- سرتاسريى كه تمام بدن را فرا گرفته و بپوشاند.

2- مستحبّ است كه يك حبره و برد يمنى سرخ يا سفيد، و سرتاسرى ديگر؛ و

[1] المعجم الكبير، ج 3، ص 163، حديث 3006- البتّه در مدرك حديث يعنى المعجم الكبير، به جاى 300 درهم، 3 درهم، و به جاى« دو ريطه سفيد خشن»،« دو ريطه سفيد زيبا و نيكو» آمده است. كه ظاهرا همين درست است و با بحث مناسبت دارد.