از جمله مقدّمات پيش از طهارت، مطالبى است كه انسان هنگام وارد شدن
در توالت و هنگام بول و غايط نمودن و اين گونه امور ضرورى، بدان نيازمند است.
اينك مىگويم [شايسته است در اين هنگام به خود خطاب نموده و بگويد]:
اى بنده بد، اى پست، چه چيز باعث شده كه بر پادشاه عالميان و خداوندگار اوّلين و
آخرين جرأت پيدا كنى؟ و چه چيز تو را از جايگاه بنده نيازمند و ذليل درآورده و به
فروگذارى و گستاخى و اشتغال داشتن به غير بندگى و خدمت و معامله با مالك روز جزا،
واداشته است؟
واى بر تو، آيا نمىبينى كه خود مخزن و حمّال كثافتهاى پست و
عهدهدار تميز كردن محلّ خروج پليديها مىباشى، و اين امور را هر روز و شب مكرّر
با دستت انجام مىدهى، و تا هنگام مرگ از اين كار پست رهايى نخواهى داشت.
واى بر تو، چگونه از زير بار اين نشانه ذلّت و نقص سر به سوى صاحب
جبروت و مالك ملك و ملكوت بلند مىكنى؟ آيا نمىدانى كه آغاز تو بسان پدرت، از نطفهاى
بدبو و گنديده بوده، كه از محلّ درآمدن پيشاب ناپاك بيرون مىآيد، و بعد از آن نيز
كارت حمّالى و شستن كثافت مىباشد، و بعد از مرگ نيز به صورت مردار گنديده و زشت
مىگردى.
سرت را از روى ذلّت و شرم به زير انداز و صدايت را از روى بيم و هراس
آهسته