به تعبير امام صادق 7:

«أَتَرَى اللَّهَ أَعْطى‌ مِنْ اعْطى‌ مِنْ كَرامَتِهِ عَلَيْهِ، وَ مَنَعَ مَنْ مَنَعَ مِنْ هَوانٍ بِهِ عَلَيْهِ؟ لا، وَ لكِنَّ الْمالَ مالُ اللَّهِ يَضَعُهُ عِنْدَ الرَجُّلِ وَ دائِعَ ...»[1]

آيا مى پندارى كه خداوند به هر كس ثروت بخشيده، بخاطر اين بوده كه او راگرامى داشته وبه هركس نبخشيده بخاطر اين بود كه بى مقدارش شمرده است؟ نه، چنين نيست، ولكن ثروت از آن خداست. آن را نزد هركس بخواهد به امانت مى سپارد.

از سوى ديگر، اسلام به پيروانش رهنمود مى‌دهد كه در آبادانى زمين و رونق دادن به اقتصاد جامعه كوشا باشند و از انزوا وكسالت، سخت بپرهيزند. به عنوان نمونه، قرآن كريم مى‌فرمايد:

«وَ جَعَلْنا آيَةَ النَّهارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ»[2]

آيت روز را روشن قرار داديم تا شما در پى طلب فضل از پروردگارتان باشيد.

در جاى ديگر مى‌فرمايد:

«فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ»[3]

چون نماز (جمعه) پايان يافت در زمين پراكنده شويد و در طلب فضل خداباشيد (يعنى روزى خدا راطلب كنيد.)

نكوهش فقر

اسلام فقر ونادارى را مذّمت كرده وآن را نمى پسندد ودر روايات اسلامى از آن به عنوان مرگ بزرگتر ومانند آن ياد شده است. اميرالمؤمنين 7 مى‌فرمايد:

«الْفَقْرُ الْمَوْتُ الْاكْبَرُ»[4] فقر، مرگ بزرگتر است.

[1] - تفسير عيّاشى، ج 2، ص 13، اسلاميه، بحارالانوار، ج 72، ص 305.

[2] - اسراء، آيه 12.

[3] - جمعه، آيه 10.

[4] - نهج البلاغه، فيض، حكمت 154، ص 1166.