درس نهم فقر وآثار آن‌

تعريف فقر

فقر در لغت تهيدستى، تنگدستى و درويشى‌[1] و در اصطلاح نداشتن چيزهاى مورد نياز انسان راگويند.[2]

انسان تاوقتى كه در لوازم زندگى خود از قبيل خوراك، پوشاك، مسكن، و ...

(درحدّ رفع احتياج نه تجمّل) نيازمند باشد، فقير بوده و لازم است در راه تأمين اين قبيل نيازمنديها تلاش نمايد تا از فقر و احتياج به ديگران، رهايى پيدا كند.

شريعت مقدّس اسلام تمام اموال و ثروتها را از آن خدا دانسته كه براى گذران زندگى در اختيار انسانها قرار داده است و هركسى به تناسب زمان ومكان و در حد توان خويش ازآن سود مى‌جويد. نه آن كس كه مال فراوان به چنگ آورده به دليل احترام پيش خدا بوده ونه آن كس كه كمتر دارد، به خاطر بى ارزشى درنزد او مبتلا به فقر شده است.

[1] - فرهنگ معين، ج 2، ص 2559، اميركبير.

[2] - جامع‌السّعادات، ج 2، ص 80 ا، علمى بيروت.