قابل توجّه است كه مسافرت، علاوه بر سود مالى و فايده عقلى، ايجاد تنوّع و نشاط را به همراه دارد.[1]

ج- تحمّل مشقّت‌

ابوعمرو شيبانى مى‌گويد:

امام صادق (ع) را ديدم كه بيلى در دست وجامه خشنى در برداشت، و در مزرعه شخصى خود كار مى‌كرد وعرق مى‌ريخت. عرض كردم بيل را به من بدهيد تا كارشما را انجام دهم. فرمود:

دوست دارم كه مرد در راه به دست آوردن معاش، حرارت آفتاب را ببيند و رنج آن را تحمّل نمايد.[2]

امام باقر عليه‌السّلام مى‌فرمايد:

«كانَ اميرُالْمُؤْمِنينَ (ع) يَخْرُجُ فِى الْهاجِرَةِ فِى الْحاجَةِ قَدْ كَفاها يُريدُ انْ يَراهُ اللَّهُ يُتْعِبُ نَفْسَهُ فِى طَلَبِ الْحَلالِ»[3]

اميرمؤمنان 7 در نيمروز گرم براى انجام كارهايى از منزل خارج مى‌شد درحالى كه ديگران بودند به جاى او آن كار را انجام دهند و قصدش اين بود كه خدا او را مشاهده كند كه در طلب حلال خود را به زحمت انداخته است.

تأثير كار برا خلاق‌

شغل هر فردى از يك طرف مجراى درآمد مالى و وسيله زندگى و از طرف ديگر سازنده شخصيّت اجتماعى و صفات اخلاقى اوست.

شغل هر انسانى روى شخصيّتش اثر عميق دارد و صفات اخلاقى وى بر اساس نيازمنديهاى آن شغل، ساخته مى‌شود. دراينجا به بيان تأثير كار براخلاق مى‌پردازيم:

[1] - مكارم الاخلاق، طبرسى، ص 275.

[2] - فروع كافى، ج 5، ص 76.

[3] - وسائل الشيعه، ج 12، ص 13.