دعا وعبادت بى‌اثر شود و مورد پذيرش درگاه الهى قرارنگيرد.

ه- سختى حساب وعذاب اخروى‌

انسانى كه در جمع كردن ثروت توجهى به حلال و حرام نكرده وبا رشوه خوارى، ثروت اندوخته وروزى خويش رابه دست آورده است دراين دنيا در دوزخى از آه يتيمان و درماندگان زندگى مى‌كند كه درآخرت نيز به جهنّمى پاينده تبديل شده دمار از روزگارش درخواهد آورد. قرآن كريم مى‌فرمايد:

«إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‌ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً»[1]

آنهاكه اموال يتيمان را از روى ستم مى خورند، آتش در دلهاى خود مى‌خورند.

پيامبر اكرم 6 مى فرمايد:

«لا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ نَبَتَ لَحْمُهُ مِنَ السُّحْتِ، النَّارُ اوْلى‌ بِهِ»[2]

كسى كه گوشتش از حرامخوارى روييده باشد، داخل بهشت نخواهد شد و دوزخ براى‌او سزاوارتراست.

يك نكته‌

اگر گفتن حقّ متوقّف بر دادن رشوه باشد، اسلام اجازه داده است براى جلوگيرى از ضرر و رسيدن به حق، انسان رشوه بدهد،[3] ولى در اين صورت باز هم گرفتن رشوه حرام است. امام خمينى قدّس سرّه مى‌فرمايد:

«گرفتن رشوه ودادن آن اگر منجرّ به حكمِ باطل گردد، حرام است ولى اگر كسى رسيدن به حقش متوقف بر پرداخت رشوه به قاضى باشد براى وى جايز است، امّا براى گيرنده رشوه حرام مى‌باشد.»[4]

[1] - نساء، آيه 10.

[2] - ميزان الحكمة، ج 2، ص 373.

[3] - وسائل الشيعه، ج 12، ص 410، داراحياء التراث العربى.

[4] - تحريرالوسيله، ج 2، ص 365، دفتر انتشارات اسلامى.