ازمحبّت وشفاعت محرومان ومستضعفان برخوردار مى‌گردند. پيامبر اكرم 6 فرمود:

«با فقرا بسيار آشنايى كنيد و در نزد ايشان دستى داشته باشيد كه براى آنان دولتى خواهد بود «گفتند يارسول اللّه، دولت آنها چيست؟ فرمود: «در روز قيامت به ايشان گويند: بنگريد هركه به شما خوردنى يا آشاميدنى ياپوشيدنى داده دستش رابگيريد و به بهشت بريد.»[1]

و نجات از جهنّم‌

همنشينى با محرومان ودعوت آنها به منزل باعث مى‌شود كه خداوند انسان را مورد آمرزش خويش قرار دهد. امام صادق 7 مى فرمايد:

«... انَّهُمْ اذا دَخَلوُا مَنْزِلَكَ دَخَلوُا بِمَغْفِرَتِكَ وَ مَغْفِرَةِ عَيالِكَ وَ اذا خَرَجوُا مِنْ مَنْزِلِكَ خَرَجوُا بِذُنُوبِكَ وَ ذُنُوبِ عَيالِكَ»[2]

فقرا با آمدن به خانه تو مغفرت الهى را براى تو وخانواده‌ات مى‌آورند وهنگامى كه ازخانه‌ات خارج مى شوند باعث خارج شدن گناهان تو و خانواده‌ات مى شوند.

پيامبر اكرم 6 فرمود:

«انَّ لِكُلِّ شْى‌ءٍ مِفْتاحاً وَ مِفْتاحُ الْجَنَّةِ حُبُّ الْمَساكينِ وَالْفُقَراءِ الصَّابِرينَ وَهُمْ جُلَساءُ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ»[3]

همانا هرچيزى داراى كليدى است، وكليد بهشت دوستى مسكينان وفقيران صابر است، اينان روز قيامت همنشينان خداوند خواهند بود.

به اميد آن كه فرمايش قرآن كريم و راه و روش معصومين (ع) را الگوى زندگى خويش قرار دهيم وبا همنشينى بافقرا، يتيمان ومسكينان خود را از رذايل اخلاقى پاك كنيم وبه صفات پسنديده آراسته شويم.

[1] - ترجمه جامع‌السعّادات، مجتبوى، ج 2، ص 115، حكمت.

[2] - بحارالانوار، ج 75، ص 459.

[3] - جامع السّعادات، ج 2، ص 89.