شرايط انفاق ارزشمند

آيات و روايات، شرايط زير را براى «انفاق ارزشمند» لازم مى‌دانند:

الف- اخلاص‌

انفاق بايدبراى خشنودى خدا وتوأم با اخلاص باشد، تا نتيجه خوب بدهد وبدون آن ارزشى ندارد، و بى نتيجه است. قرآن كريم ضمن پذيرفتن انفاق خالصانه، آن رابه بوستانى كه ميوه دو چندان مى‌دهد تشبيه كرده است و مى‌فرمايد:

«وَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَها ضِعْفَيْنِ ...»[1]

مَثَلِ كسانى كه اموال خويش رابراى طلب رضاى خدا، از روى يقين و اعتقاد انفاق مى‌كنند، همانند بوستانى است بر تپه‌اى، كه بارانى تند وبموقع، برآن بارد و دو چندان ميوه دهد.

و على 7 فرمود:

«أَفْضَلُ الْعَمَلِ ما أُخْلِصَ فيهِ»[2] بهترين عمل آن است كه درآن اخلاص ورزيده شود.

ب- تقوا

تقوا شرط قبولى همه كارهاست و با توجه به گستردگى معناى آن شايد تعبير تقواى مالى در اينجا مناسبتر باشد، بدين معنا كه انفاق بايد ازمالهاى حلال باشد. به عبارت ديگر، انفاق كننده مالى را كه مى‌بخشد، بايد از راههاى شرعى ورعايت تقوا كسب كند تا ارزشمند باشد وگرنه اموالى كه از راه نامشروع به دست آمده هيچ گونه‌

[1] - بقره، آيه 265.

[2] - شرح غررالحكم، ج 2، ص 386.