انفاق در لغت ازنَفَقْ و نَفاق گرفته شده و به معناى خروج ويا تمام
شدن است. انفَقَ مالَهُ يعنى مال خويش را ازملكش خارج كرد و نَفَقَالزَّادُ يعنى
توشه تمام شد. بنابراين معنا، انفاق را ازآن جهت، انفاق گويند، كه شخص، مال رابدان
وسيله از دستش خارج مىكند و يا فانى وتمام مىكند و دراصطلاح، خرج كردن مال در
راه خدا، اعم از واجب و مستحب را انفاق مىگويند.[1]
در باره انفاقهاى واجب، در درس چهارم، تحت عنوان «اداى حقوق» مطالبى
بيان شد و اشاره مختصرى نيز به انفاقهاى مستحبى كرديم اينك آن رابطور جداگانه
بررسى مىكنيم: