لف- غفلت از ياد خدا

تكاثر در اموال واولاد ومانند آن، چه بسا انسان را از ياد خدا، غافل كرده و به خود مشغول مى‌دارد. قرآن كريم مى‌فرمايد:

«وَ ما أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِنْدَنا زُلْفى‌ ...»[1]

اموال و اولاد شما چيزى نيست كه شما را به مانزديك سازند.

وقتى قضيه چنين است كه اموال واولاد و ساير زينتهاى دنيا بدون ايمان وعمل صالح، انسان را به خدا نزديك نمى‌سازد، بلكه گاهى موجب غرور، تكبر، فخر فروشى وغفلت از ياد خدا مى‌گردد، پس به آنها باليدن و «... نَحْنُ اكْثَرُ امْوالًا وَاوْلاداً ...»[2] گفتن، چه مفهومى دارد؟ قرآن كريم به مؤمنان چنين هشدار مى‌دهد:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُلْهِكُمْ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ»[3]

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اموال واولادتان شما را از ياد خدا به خود مشغول ندارد، كه هركه چنين كند، زيانكار است.

امام خمينى قدّس سرّه دراين باره مى‌فرمايد:

«اينكه مال اندوزى و ثروت اندوزى مذموم است، براى اين است كه اين مال اندوزى و ثروت اندوزى و امثال اينها، و زرق وبرق دنيا دل انسان را مى‌كشاند به طرف غير خدا ....»[4]

ب- رشد رذايل اخلاقى‌

علاقه بى حدّ و حصر به سيم و زر، گاه باعث خيلى از رذايل اخلاقى مى‌شود،

[1] - سبا، آيه 37.

[2] - همان سوره، آيه 35.

[3] - منافقون، آيه 9.

[4] - صحيفه نور، ج 18، ص 18، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى.