عيبجويى تفاوت دارد. انتقاد، آگاه ساختن فرد
به نقصها و لغزشهاى اوست، در حالى كه عيبجويى باز گو كردن عيبهاى شخص نزد ديگران
است. انتقاد بجا و سالم، افراد را ساخته و واقع بين بار مىآورد و راه رشد و ترقى
را به روى جامعه مىگشايد، از اين رو، اسلام انتقاد سالم را ستايش نموده است.