درس چهارم: بد خُلقى‌

بد خلقى، ضد حسن خلق است. به همان اندازه كه خوش خلقى، پسنديده ونيكوست، بداخلاقى، نكوهيده و زشت است و هر قدر حسن خلق جاذبه دارد و كمال به حساب مى‌آيد. بدخلقى دافعه دارد و نقص محسوب مى‌شود.

نكوهش بد خلقى‌

بدخلقى، بدترين همنشين انسان، نشانه پستى و فرومايگى و مايه بدبختى بوده و خير دنيا و آخرت را از انسان سلب مى‌كند. از اين رو، درتعاليم اسلامى مورد نكوهش قرار گرفته است.

پيامبر اكرم (ص) مى‌فرمايد:

«مِنْ سَعادَةِ الْمَرْءِ حُسْنُ الْخُلْقِ وَمِنْ شَقاوَتِهِ سُوءُ الْخُلْقِ»[1]

[1] - مستدرك الوسائل، ج 8، ص 448، آل البيت