ايمان، يعنى گرويدن و تسليم همراه با اطمينان خاطر و مجموعهاى
هماهنگ از باورهاى گوناگون است كه در كلمه «ايمان به غيب» خلاصه شده و رفتار و
كردار نيك را به همراه دارد.
برخى از آثار ايمان عبارت است از: احساس عشق و دلگرمى، آرامش روح و
جسم، دورى از رذايل اخلاقى، صبر و پايدارى و تحكيم اخلاق و روابط اجتماعى.
ايمان كه اساسىترين گام در راه اخلاق و معيار تمام ارزشهاى انسانى
است، پشتوانه اخلاق پسنديده است و بدون وجود آن، اصول اخلاقى فرو مىپاشد. اخلاق
توسط ايمان، ضمانت شده و ايمان نيز به وسيله اخلاق، حفظ مىگردد. ايمان، در اخلاق
ورفتار انسان تجلّى كرده و اخلاق نيز ايمان را تقويت كرده، رشد مىدهد و به كمال
مىرساند.
با اين بيان روشن مىشود كه ايمان و اخلاق با يكديگر، رابطه متقابل
دارند.