ريا با برخى از خصلتهاى ناپسند وانحرافات اخلاقى ديگر همراه است كه
در زير بدان اشاره مىكنيم.
الف- شرك خفى:
ريا از شاخههاى شرك خفى است؛ زيرا رياكار، در واقع، اعمالش را براى
غير خدا انجام مىدهد و درونش آلوده به شرك است. رسول خدا صلىالله عليه و آله
فرمود:
«آنچه بيش از هر چيز براى شما از آنبيم دارم، شرك اصغر است.
پرسيدند: اى رسول خدا! شرك اصغر چيست؟ فرمود: ريا. روز قيامت وقتى خداوند پاداش
اعمال بندگان را مىدهد به رياكاران، مىفرمايد: برويد نزد كسانى كه در دنيا براى
آنها خودنمايى مىكرديد، آيا نزد آنان ثواب و پاداش اعمالتان را مىيابيد؟»[1]
ونيز آن حضرت فرمود:
«روز قيامت شخص رياكار را خطاب مىكنند: اى بدكار! اى نيرنگ باز، اى
رياكار! عملت گم شد و اجرت باطل گشت، برو مزدت را از همان كس كه عملت را براى او
انجام مىدادى بگير.»[2]
ب- نفاق:
رياكار در درجهاى از نفاق قرار دارد. شخص رياكار و منافق هر دو در
ظاهر، دم ازخدا مىزنند، ولى در باطن، دل به غير خدا بستهاند خداوند درباره
منافقان مىفرمايد: