سخنانى كه از قول او آورده‌اند بر حسب ظاهر عين عبارات فارسى او بوده، و حتّى صاحب انساب هم عين عبارات فارسى او را نقل كرده، و در رساله‌اى كه انجمن محترم آثار ملّى راجع به او چاپ كرده است عكسى از محراب مسجد او ديده مى‌شود كه بر حاشيه آن به گچبرى عهد سلجوقى بخطّ ثلث برجسته يكى از گفته‌هاى او به فارسى نقل شده است‌[1]. گويا كسانى بوده‌اند كه گفته‌هاى او را ضبط و ثبت مى‌كرده‌اند. مجموعه آن سخنان ظاهرا به صورت كتابى درآمده بوده است كه آن را نورالعلوم ناميده بودند، و نسخه منحصر بفردى (تا آنجا كه ما مى‌دانيم) از منتخب اين نور العلوم بدست ما رسيده است‌[2]. انجمن محترم آثار ملّى پس از اينكه مسجد و خانقاه و تربت شيخ ابو الحسن خرقانى را تعمير كرد به اينجانب تكليف كرد كه اين منتخب نورالعلوم را از براى طبع تهيّه كنم. در حين استنساخ ديدم اوراق بسيارى از ان افتاده و از ميان رفته است و ورقهائى جابجا شده و با اوراق حالات و سخنان ابو سعيد كه همراه آن تجليد كرده بوده‌اند مخلوط شده. از براى تكميل آن به كتابهاى ديگرى مراجعه كردم، ديدم گفته‌هاى بسيار زيادى از وى در كتب معتبر تصوّف نقل شده است كه محتمل است همه آنها از همان نور العلوم منقول باشد. با استجازه از انجمن آثار ملّى مصلحت دانستم كه آن همه را در يك مجلّد جمع كنم تا نمونه خوبى از نثر فارسى صوفيانه قرن چهارم و پنجم هجرى نزديك به زبان محاوره مردم آن زمان در دست داشته باشيم.

در ميان اقوال شيخ ابو الحسن خرقانى طامات و شطحيّات صوفيانه فراوان آمده است، و از جانب ديگر اشارات بسيار به اخلاق و كردار جوانمردان شده، كه از براى دانستن احوال اجتماعى و فكرى و اعتقادى مردم ايران در آن قرون‌

[1] - تصرّف كردن ايرانيان در اقوالى كه از ديگران نقل مى‌كنند از همين عبارت پيداست كه در محراب و در تذكرة الأوليا به دو نوع مختلف نقل شده است.

[2]- اين نسخه به نشان 249.RO در موزه بريتانيا محفوظ است و عكس آن را انجمن آثار ملّى از كتابخانه مركزى دانشگاه از براى چاپ كردن گرفته به بنده دادند.