سختى جان من قبض كرد، و چون از ان درگذشتم در لحد تاريكم نهادى و در آن تاريكى و عاجزى دو شخص مكرم (كذا،؟ منكرم) فرستادى كه «خداى تو كيست و ملّت تو چيست؟» و چون از آن جواب برستم از گورم برانگيختى، و در اين وقت كه حشر كردى در گرماى قيامت و جاى حسرت و ندامت نامه‌ام بدست دادى كه اقرأ كتابك! خداوندا، كتاب من اينست كه گفتم، اين همه مانع من بود از طاعت، و از براى چندين تعب و رنج شرط خدمت تو كه خداوندى بجاى نياوردم، ترا از آمرزيدن و گناه عفو كردن مانع كيست؟»

ندا آمد كه «اى ابو الحسن، ترا بيامرزيدم به فضل و كرم خود».

تمّت‌