[ص 20 قصص مثنوى‌]

[صور اسرافيل احياگر شود]

147-

... اسرافيل به هنگام رستخيز در صور مى‌دمد و مردگان از گور بر مى‌خيزند. صور شاخى است عظيم كه دايره آن از پهناى آسمان و زمين فراخ‌تر است. و اسرافيل لب بر آن نهاده و منتظر فرمان الهى است. به موجب روايتى بسيار مفصّل وى سه بار در صور مى‌دمد. نخستين را «نفخه فَزَع» مى‌گويند كه از اثر آن كوهها به شتاب در حركت مى‌آيند و زمين چون كشتى گران بارى بر روى آب به گردش مى‌افتد و جهان دگرگون مى‌شود.

دومين، «نفخه صَعَق» نام دارد كه مردم و هر زنده‌اى در آسمان و زمين مى‌ميرند. و جز خدا هيچ كس باقى نماند. تا بدانجا كه ملك الموت نيز جان مى‌سپارد. سومين را «نفخه بَعث» مى‌نامند كه بر اثر آن جانها به سوى ابدان باز مى‌گردند. و مردگان از گور بر مى‌خيزند و به سوى موقف و صحراى محشر رانده مى‌شوند. نظر مولانا درين ابيات به نفخه سوم است كه زندگانى مى‌بخشد و جانها را به بدنها باز مى‌آورد.

رجوع كنيد به احياء العلوم، چاپ مصر، ج 4، ص 368- 366، اتحاف السّادة المتّقين، طبع مصر، ج 10، ص 453- 448 [ص 784 شرح مثنوى‌]