است: «تلْكَ خَيَالاتٌ تُرَبَّى بها أَطْفَالُ الطَّريقَة»[1] جواهر الاسرار طبع لكناهو، ص 125 [ص 68 و 69 شرح مثنوى‌]

[هست فقدان ادب شر آفرين‌]

11-

... مضمون اين بيت مناسب است با گفته ابو جعفر محمد بن حسين بن احمد بن يزدانيار:

«مَنْ تَرَكَ الْأَدَبَ عُوقبَ بحرْمَان السُّنَّة وَ مَنْ تَرَكَ السُّنَّةَ عُوقبَ بحرْمَان الْفَريضَة وَ مَنْ تَرَكَ الْفَريضَةَ عُوقبَ بحرْمَان الْمَعْرفَة»[2] روضة المريدين، تأليف ابو جعفر بن يزدانيار، نسخه خطى متعلق به كتابخانه ملى ملك، مكتوب 663.

و از سقراط نقل كرده‌اند: «عَدَمُ الْأَدَب سَبَبٌ لكُلِّ شَرٍّ».[3] مختار الحكم طبع مادريد، ص 122 [ص 73 شرح مثنوى‌]

[ابر بر نايد پى منع زكات‌]

12-

اشاره است به حديث ذيل:

مَا حَبَسَ قَوْمٌ الزَّكاةَ إلَّا حَبَسَ اللَّهُ عَنْهُمُ الْقَطْرَ[4] [2] و حديث ذيل كه مضمون هر دو مصراع در آن مندرج است:

______________________________ [1]

منْ كَلام عَليٍّ عَلَيْه السَّلامُ: تَرْكُ الْأَدَب يُوجبُ الطَّرْدَ فَمَنْ أَسَاءَ الْأَدَبَ عَلَى الْبسَاط رُدَّ إلَى الْبَاب وَ مَنْ أَسَاءَ الْأَدَبَ عَلَى الْبَاب رُدَّ إلَى سَاحَة الدَّوَابِّ (1)

شرح‌نهج‌البلاغة جلد 11 صفحه 233 باب بيان أحوال العارفين (1) بى ادبى سبب رانده شدن است، كسى كه در مجلسى بى ادبى كند او را به درگاه خانه مى‌رانند و كسى كه در درگاه خانه بى ادبى كند به جايگاه چهارپايان رانده مى‌شود)

وَ قَالَ عَليٌّ عَلَيْه السَّلامُ: عَدَمُ الْأَدَب سَبَبُ كُلِّ شَرٍّ (2)

شرح‌نهج‌البلاغة جلد 20 صفحه 258 باب الحكم المنسوبة حكمت 22 (2) بى ادبى سبب همه بديهاست‌

[2]

رَوَى بُرَيْدَةُ الْأَسْلَميُّ أَنَّ رَسُولَ اللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْه وَ آله وَ سَلَّمَ قَالَ: مَا حَبَسَ قَوْمٌ الزَّكاةَ إلَّا حَبَسَ اللَّهُ عَنْهُمُ الْقَطْرَ (2)

شرح‌نهج‌البلاغة جلد 10 صفحه 208 (2) پيامبر خدا 6 و سلم مى‌فرمايد: هيچ مردمى منع زكات نكردند مگر اين كه خداوند باران را از آنان دريغ داشت.

[1] - آنها(: كرامات)، خيالاتى هستند كه موجب پرورش اطفال و نوآموزان طريقت مى‌شوند.

[2] - كسى كه ترك ادب كند، از سنت محروم مى‌شود و كسى كه از سنت محروم گردد، از فريضه محروم مى‌شود و كسى كه از فريضه محروم گردد شناخت و معرفت را از دست مى‌دهد.

[3] - نداشتن ادب سبب انجام هر عمل شرّى مى‌شود.

[4] - هيچ مردمى منع زكات نكردند مگر اين كه خداوند باران را از آنان دريغ داشت.