(كرّ اصلى كش نبود آغاز گوش) (78) (كز اگر گفتن رسول با وفاق) (177) (كژ روى جفَّ القلم كژ آيدت) (492) (كژ نهم تا راست گردد اين جهان) (295) (كُشتن اين نار نبود جز به نور) (315) (كفر، ايمان گشت و ديو اسلام يافت) (558) (كعبه هر چندى كه خانه برِّ اوست) (216) (كُلّكم راعٍ بداند از رمه) (595) (كلكم راعٍ نبى چون راعى است) (332) (كمترين كاريش هر روز آن بود) (130) (كُنت كنزاً رحمةً مخفيّةً) (163) (كنتُ كنزاً گفت مخفيّاً شنو) (405) (كندن گورى كه كمتر پيشه بود) (368) (كودكان خندان و دانايان ترش) (322) (كودكان مكتبى از اوستاد) (273) (كودكى در پيش تابوت پدر) (233) (كودكى كاو حارس كشتى بُدى) (329) (كورى عشق است اين كورىّ من) (295) (كوهها را هست ز اين طوفان فضوح) (483) (كوه، يحيى را نه سوى خويش خواند) (84) (كه اشتهار خلق بند محكم است) (75) (كه اكابر را مقدّم داشتن) (565) (كه بدين عقل آورى ارزاق را) (495) (كه برابر مى‌نهد شاه مجيد) (463) (كه برو از پيه اين اشتر بخر) (436) (كه بلاى دوست تطهير شماست) (345) (كه تأنّى هست از رحمان يقين) (317) (كه تجافى آرد از دار الغرور) (406) (كه رعيّت دين شه دارند و بس) (430) (كه شما پروانه‌وار از جهل خويش) (337) (كه صفر بگذشت و شد ماه ربيع) (396) (كه علامات است زان ديدار نور) (481) (كه محمّد گفت بر دست صبا) (378) (كه مرا از غيب نادر هديه‌هاست) (356) (كه مُراداتت همه اشكسته پاست) (335) (كه نگنجيدم در افلاك و خلا) (575) (كه يكى را ده عوض مى‌آيدش) (180) (كى بديدندى عصا و معجزات) (147) (كيست كز ممنوع گردد ممتنع) (586) (كى كم از برّه كم از بزغاله‌ام) (347) (كينه‌هاى كهنه‌شان از مصطفى) (243)

«گ»

(گازرى بود و مر او را يك خرى) (474) (گاو آبى گوهر از بحر آورد) (572) (گر امينم متّهم نبود امين) (28) (گر ببّرد او به قهر خود سرم) (404) (گر بخواهى ور نخواهى رزق تو) (479) (گر بگويى احولى را مه يكى است) (241) (گر به صورت من ز آدم زاده‌ام) (354) (گر چه از ميرى و را آوازه است) (70) (گر چه باشد مو و ريش او سپيد) (601) (گر چه در خشكى هزاران رنگهاست) (27) (گرچه دوزخ دور دارد ز او نكال) (513) (گرچه مؤمن را سقر ندهد ضرر) (523)