(رحمة اللَّه عليه گفته است) (رحمت او سابق است از قهر او) (548) (رحمتش بر قهر از آن سابق شده است) (408) (رحمتش بر نقمتش غالب شود) (333) (رحمتش سابق بُده است از مهر زان) (437) (رزق آيد پيش هر كه صبر جست) (333) (رغبتى زان منع در دلشان برست) (477) (رفت در مسجد سوى محراب شد) (586) (رفت درويشى ز شهر طالقان) (6) (رفت ذو القرنين سوى كوه قاف) (566) (رفت لقمان سوى داوُد صفا) (419) (رفت مرغى در ميان لاله‌زار) (286) (رفت موسى كاتش آرد او به دست) (525) (رمز الكاسب حبيب اللَّه شنو) (117) (رنج بد خويان كشيدن زير صبر) (44) (رنج يك جزئى ز تن رنج همه است) (528) (رنگ و بو در پيش ما بس كاسد است) (409) (رنگ و بو در پيش ما بس كاسد است) (395) (رو به ياران كرد آن سلطان راد) (429) (روبهى اشكار خود را باد داد) (233) (روح او با روح شه در اصل خويش) (181) (روز و شب در جنگ و اندر كش مكش) (373) (روستايى گاو در آخور ببست) (168) (رو كه بى‌يسمع و بى‌يبصر تويى) (89) (روى موسى بارقى انگيخته) (574) (روى ناشسته نبيند روى حور) (306) (ريگها هم آرد شد از سعيشان) (297) (ز آب هر آلوده كاو پنهان شود) (183) (ز آتش اين ظالمانت دل كباب) (204) (ز آتش عاشق از اين رو اى صفى) (600) (ز اختلاط خلق يابد اعتدال) (430) (ز اخّروهنّ مرادش نفس توست) (204) (زاد مردى چاشگاهى در رسيد) (46) (زاده ثانى است احمد در جهان) (538) (زان بلاها بر عزيزان پيش بود) (542) (زان رسولى كش حقايق داد دست) (486) (زان كه آدم زان عتاب از اشك رست) (79) (زان كه اين دمها چه گر نالايق است) (114) (زان كه پيش از مرگ او كرده است نقل) (537) (زان كه جنّت از مكاره رسته است) (379) (زان كه حكمت همچو ناقه‌ى ضاله است) (194) (زان كه داند كاين جهان كاشتن) (404) (زان كه در باغى و در جويى پرد) (415) (زان كه درويشان و راى ملك و مال) (104) (زان كه دوزخ گويد اى مؤمن تو زود) (399) (زان كه سگ چون سير شد سركش شود) (123) (زان كه قدر مستمع آمد نبا) (546) (زان كه لولاك است بر توقيع او) (558) (زان كه مخلص در خطر باشد ز دام) (183) (زان كه مى‌بافى همه روزه بپوش) (493) (زان كه ناقص تن بود مرحوم رحم) (189) (زان كه واقف بود آن خاتون پاك) (536) (زان كه هر يك زين مرضها را دواست) (464)